"Mən Vətənin oğluyam"
Qazax Rayon İcra
Hakimiyyətinin təşəbbüsü və dəstəyi ilə "Göyəzən” qəzetinin baş redaktoru,
şair-publisist Elçin İsmayıl tərəfindən qələmə alınmış "Qanları ilə dastan
yazanlar" kitabı Vətən müharibəsində Azərbaycan xalqının
qazandığı Böyük Zəfərə və bu Tarixi Qələbənin əldə olunmasında öz canından
keçmiş 50 qazaxlı şəhidə həsr olunmuşdur. Kitabda şəhidlərin keçdiyi ömür və
döyüş yolları ayrı-ayrılıqda geniş işıqlandırılmış, ailə üzvlərinin, müəllimlərinin,
döyüş yoldaşlarının xatirələri, ürək sözləri, eyni zamanda ölkə Prezidenti cənab
İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamları ilə təltif olunduqları orden və medalların
şəkilləri öz əksini tapmışdır. Azərbaycanın ərazi bütövlüyü uğrunda əbədiyyətə
qovuşmuş şəhidlər kitabda minnətdarlıq hissi ilə anılmış, ehtiramla yad
edilmişdir.
Kitabda şəhidimiz (MAHHXHQ) əsgər Qasımov Oruc Afiq oğlu haqqında yazılmış "Mən Vətənin
oğluyam" başlıqlı xatirə yazısını oxuculara təqdim edirik... "Mən Vətənin
oğluyam" Vətən,
sadəcə müəyyən sərhədləri olan coğrafi bir məkan deyil. Vətən xüsusi sevgi və
hörmətə layiq müqəddəs torpaqdır, əbədi və müqəddəsdir. Ata-babalarımız bu
torpaqlarda yaşamış, onu becərmiş, qorumuş, onun uğrunda vuruşmuş, canlarından
belə keçərək Şəhidlik zirvəsinə yüksəlmişlər. Vətən sevgisi, Vətənə məhəbbət insanın daxilindən, qanından, genindən gəlir.
Vətən sevgisi insana ana südü ilə verilir. Bu müqəddəs məkanda keçmişlə gələcəyimiz
qovuşur. Vətən əbədi və əzəlidir. Vətən
sevgisi ana sevgisi qədər müqəddəsdir. Vətən torpağı bizim üçün səcdəgahdır,
toxunulmazdır. Əsl vətəndaş odur ki, öz Vətənini qəlbi ilə, canı və qanı ilə
sevir. Onun azadlıq və istiqlaliyyəti uğrunda hər an canını da verməyə hazır
olur. Qasımov Oruc Afiq oğlu da Vətəni bütün varlığı ilə sevib bu müqəddəs
yolda canından keçmiş, torpaqlarımızın azad olunması uğrunda əsl qəhrəmanlıq
göstərmişdir. Hələ
lap uşaqlıqdan qəhrəmanlıq ruhunda böyüyürdü Oruc Qasımov. 26 oktyabr 1996-cı
ildə dünyaya gələndə artıq doğulduğu Qazax rayonunun Aşağı Əskipara kəndini ermənilər
işğal etmişdi. Bu səbəbdən məcburi köçkün kimi Qazax şəhərində ailəsi ilə
birlikdə məskunlaşmış Oruc öz doğma el-obasını belə görməmiş, ona həsrət
qalmışdı. Odur ki, körpəliyindən ermənilərə qarşı böyük kini var idi və özü ilə
bərabər bu hissləri də böyüyürdü. Yeniyetmə, gənclik illərindən sonra isə
Orucun qəlbindəki bu qəzəb daha da artdı və əsl intiqama çevrildi. Oruc
Qasımov 2003-cü ildə İslam Nəsibov adına Aşağı Əskipara kənd tam orta məktəbin
birinci sinfinə gedən gündən dərslərini yaxşı oxuyur, müəllimlərin ona olan
etimadını doğruldurdu. Hərbi hazırlıq dərslərində həmişə birinci olardı. İdmana
böyük həvəsi var idi, güləşlə məşğul olurdu, hətta 2 yarışda qızıl medal da
almışdı. Orucun
hərbçi olmasının səbəblərindən söz düşəndə anası Elminaz xanım dedi ki, mən
Orucun hərbçi olacağını lap uşaqlığından bilirdim. Əyninə pencək-şalvar geyinməzdi,
həmişə hərbi formaya maraq göstərərdi. Bir qayda olaraq müharibədən bəhs edən
kinolara baxardı. Oruc
Qasımov 2014-cü ildə orta məktəbi bitirdikdən sonra elə həmin ilin payızında Səfərbərlik
və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidmətinin Qazax Rayon Şöbəsi tərəfindən
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinə həqiqi hərbi xidmətə çağrıldı. Həmin müddətdən
2016-cı ilin aprel ayınadək Cəlilabad rayonunda Azərbaycan Respublikası Dövlət
Sərhəd Xidmətinin "N" saylı hərbi hissəsində həqiqi hərbi xidmətdə
oldu. Xidmət etdiyi zaman Oruc Qasımov hərbi sahə üçün yarandığını, hərbçi
olacağını bir daha yəqinləşdirdi. Bu arzu, bu istəklə də 2017-ci ildən Azərbaycan
Silahlı Qüvvələrinin "N" saylı hərbi hissəsində müddətdən artıq həqiqi
hərbi xidmət hərbi qulluqçusu (MAHHXHQ) kimi xidmət etməyə başladı. Öz arzusu,
öz istəyi ilə hərb sahəsinə gəldiyi üçün can-başla xidmət edir, hərbi biliklərini
daha da möhkəmləndirir, əsgərlikdə qazandığı təcrübəni daha da artırırdı. Oruc
Qasımov Vətən müharibəsinə 5 oktyabr 2020-ci tarixində Füzulidə iştirak etdiyi
döyüşdə qatıldı. Anası söyləyir ki,
müharibəyə gedəndə heç bizə belə deməyib. Çünki istəmirdi ki, mən kövrəlib
ağlayım. Çox mətin və qorxmaz idi. Ona görə də döyüşdə öndə olsun deyə, öz xahişi
ilə başqa bir tabordan həmlə taboruna keçmişdi. Həmin taborda pulemyotçu manqa
komandiri kimi döyüşlərdə həmişə irəlidə
gedirdi. Vətənpərvərlik
Oruc Qasımovun qəlbində dərin kök atmış, Şəhidlik zirvəsinə yüksəltmişdir. Onun vətənpərvər olmasını anasına
dediyi bu sözlər aydın şəkildə göstərir. Oruc həmişə anasına deyirmiş:
"Qızların sağ olsun, ana. Mən Vətənin oğluyam". Bütün
varlığı ilə Azərbaycanı sevən Oruc Qasımov 13 oktyabr 2020-ci il tarixində
Füzuli-Cəbrayıl-Xocavənd rayonları istiqamətində gedən döyüşlər zamanı düşmənin
hücumunun qarşısını alarkən qəhrəmancasına şəhid olmuşdur. O, Qazax rayonunun
Ağköynək kənd qəbiristanlığında izdihamla dəfn olunmuşdur. Subay idi. Vətən
torpaqlarının düşmən işğalından azad olunmasında qəhrəmanlıq göstərən bütün şəhidlərimiz
kimi, şəhid Oruc Qasımovun da igidliyi dövlətimiz tərəfindən yüksək qiymətləndirilmişdir.
O, ölümündən sonra Prezident İlham Əliyevin 15 dekabr 2020-ci il tarixli Sərəncamına
əsasən "Vətən uğrunda", 18 dekabr 2020-ci il tarixli Sərəncamına
əsasən "Döyüşdə fərqlənməyə görə" və 25 dekabr 2020-ci il
tarixli Sərəncamına əsasən "Füzulinin azad olunmasına görə"
medalları ilə təltif olunmuşdur. GOYEZEN.AZ
Facebook-da paylaş